Parool, 22.6.16
Van vorm naar vorm dwalen
Kunstenaar Scarlett Hooft Graafland mocht voor het eerst een groepstentoonstelling samenstellen, en dat ging niet direct van een leien dakje. Het kunstwerk van Gastón Ugalde werd namelijk vernietigd door de douane, omdat het was gemaakt van de bladeren waaruit cocaine wordt gewonnen. Gelukkig arriveerden twee nieuwe werken net op tijd voor de opening. Zijn Coca-Colalogo’s van cocabladeren en –poeder hangen prominent in de groepstentoonstelling Amongst Treasures in de kunstruimte van De Nederlandsche Bank. De expositie bestaat uit werken van kunstenaars die Hooft Graafland goed kent en waardeert. Zo was ze assistent van Meshac Gaba, en gaf Maria Roosen haar ooit les. Veel kunstenaars ontmoette ze tijdens haar reizen. Ugalde, bijvoorbeeld, hielp haar met de logistiek in Bolivia. Op de immense zoutvlakte van dat land fotografeerde Hooft Graafland een truck met in de laadbak een berg geel poeder. Het is een bijna hallucinant beeld: de lege vlakte, de strakblauwe lucht, de helgele piramide. Het gele poeder past mooi bij het cocapoeder in Ugalde’s werk, en de driehoekige vorm van de berg rijmt met de foto die Arthur Kleinjan maakte in Giza. Als een magneet trekt de vorm van het ene kunstwerk naar het volgende werk. Van de diagonale stoeprand in de foto van Liza May Post, hop, via de schuine plank in het werk van Fransje Killaars, hop, naar de foto van Sigurdur Gudmundsson die een lat op zijn hoofd balanceert en probeert uit te lijnen met de horizon.
Aan deze tentoonstelling ligt dus geen thema ten grondslag, want de kunstenaar koos op basis van associatie en visuele overeenkomsten. Een raak debuut van Hooft Graafland als curator, vanwege de doordachte wijze waarop ze alle werken aan elkaar heeft geregen.
Sophia Zürcher
Kunstenaar Scarlett Hooft Graafland mocht voor het eerst een groepstentoonstelling samenstellen, en dat ging niet direct van een leien dakje. Het kunstwerk van Gastón Ugalde werd namelijk vernietigd door de douane, omdat het was gemaakt van de bladeren waaruit cocaine wordt gewonnen. Gelukkig arriveerden twee nieuwe werken net op tijd voor de opening. Zijn Coca-Colalogo’s van cocabladeren en –poeder hangen prominent in de groepstentoonstelling Amongst Treasures in de kunstruimte van De Nederlandsche Bank. De expositie bestaat uit werken van kunstenaars die Hooft Graafland goed kent en waardeert. Zo was ze assistent van Meshac Gaba, en gaf Maria Roosen haar ooit les. Veel kunstenaars ontmoette ze tijdens haar reizen. Ugalde, bijvoorbeeld, hielp haar met de logistiek in Bolivia. Op de immense zoutvlakte van dat land fotografeerde Hooft Graafland een truck met in de laadbak een berg geel poeder. Het is een bijna hallucinant beeld: de lege vlakte, de strakblauwe lucht, de helgele piramide. Het gele poeder past mooi bij het cocapoeder in Ugalde’s werk, en de driehoekige vorm van de berg rijmt met de foto die Arthur Kleinjan maakte in Giza. Als een magneet trekt de vorm van het ene kunstwerk naar het volgende werk. Van de diagonale stoeprand in de foto van Liza May Post, hop, via de schuine plank in het werk van Fransje Killaars, hop, naar de foto van Sigurdur Gudmundsson die een lat op zijn hoofd balanceert en probeert uit te lijnen met de horizon.
Aan deze tentoonstelling ligt dus geen thema ten grondslag, want de kunstenaar koos op basis van associatie en visuele overeenkomsten. Een raak debuut van Hooft Graafland als curator, vanwege de doordachte wijze waarop ze alle werken aan elkaar heeft geregen.
Sophia Zürcher